وینستون چرچیل Winston Churchill

سر وینستون چرچیل (1874-1965) نخست وزیر انگلستان بود و از 1940 تا 1945 و 1951 تا 1955 در سمت خود بود. چرچیل به دلیل نقش رهبری خود در طول جنگ جهانی دوم مشهور بود. با این حال ، بسیاری از حوادث بحث برانگیز رخ داد ، که منجر به شهرت چرچیل به عنوان یک استراتژیست شد و بین شناخته شدن به عنوان یک ناجی و یک قلعه کج متزلزل شد. نبرد گالیپولی که از 25 آوریل 1915 آغاز شد  یکی از بزرگترین شکستها در کار نظامی چرچیل بود ، در نتیجه فشار بر نبرد گالیپولی منجر به کشته شدن بیش از 200000  سرباز متحد شد.

 

 

سر وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل ، (30 نوامبر 1874 - 24 ژانویه 1965) یک دولتمرد ، افسر ارتش و نویسنده انگلیسی بود. وی از سال 1940 تا 1945 ، در طول جنگ جهانی دوم و دوباره از 1951 تا 1955 نخست وزیر انگلستان بود. به غیر از دو سال بین 1922 و 1924 ، چرچیل از 1900 تا 1964 نماینده مجلس (MP) بود و نماینده بود در مجموع پنج حوزه انتخابیه. وی از نظر ایدئولوژیک یک لیبرال اقتصادی و امپریالیست بود ، در بیشتر دوران فعالیت خود عضو حزب محافظه کار بود ، از 1940 تا 1955 به عنوان رهبر. او از 1904 تا 1924 عضو حزب لیبرال بود.

 

چرچیل از نژاد مختلط انگلیسی و آمریکایی ، در آکسفوردشایر و در خانواده ای اشراف و ثروتمند متولد شد. وی در سال 1895 به ارتش انگلیس پیوست و در هند بریتانیا ، جنگ انگلیس و سودان و جنگ دوم بوئرها شاهد فعالیت بود و به عنوان خبرنگار جنگ به شهرت رسید و درباره مبارزات خود کتاب نوشت. چرچیل در دولت لیبرال H. H. Asquith در سال 1900 به عنوان نماینده محافظه کار انتخاب شد و در سال 1904 به عضویت لیبرال ها درآمد ، در سمت اصلاح رئیس زندان و امنیت اجتماعی کارگران به عنوان رئیس هیئت تجارت و وزیر کشور خدمت کرد. وی به عنوان اولین ارباب دریاسالار در طول جنگ جهانی اول ، بر فعالیت های گالیپولی نظارت داشت ، اما پس از آنکه فاجعه ای به اثبات رسید ، به مقام صدارت دوک لنکستر تنزل یافت. وی در نوامبر 1915 استعفا داد و به مدت شش ماه به جبهه غربی سلطنتی اسکاتلندی پیوست. در سال 1917 ، وی تحت نظر دیوید لوید جورج به دولت بازگشت و پی در پی به عنوان وزیر مهمات ، وزیر امور خارجه جنگ ، وزیر امور خارجه در امور هوایی و وزیر امور خارجه مستعمرات ، نظارت بر پیمان انگلیس و ایرلند و سیاست خارجی انگلیس در خاورمیانه. پس از دو سال خارج از پارلمان ، وی به عنوان وزیر خزانه داری در دولت محافظه کار استنلی بالدوین خدمت کرد و پوند استرلینگ را در سال 1925 به استاندارد طلا در برابری قبل از جنگ بازگرداند ، اقدامی که به عنوان فشار تورمی ایجاد می کند و اقتصاد انگلیس را افسرده می کند.

در طی دهه 1930 خارج از دفتر ، چرچیل پیشقدم خواستار بازسازی اسلحه انگلیس برای مقابله با تهدید فزاینده نظامی گری در آلمان نازی شد. با شروع جنگ جهانی دوم وی مجدداً به عنوان اولین Lord of the Admiralty منصوب شد. در مه 1940 ، وی نخست وزیر شد و جایگزین نویل چمبرلین شد. چرچیل بر مشارکت انگلیس در تلاش های جنگ متفقین علیه قدرت های محور نظارت داشت و در نتیجه در سال 1945 به پیروزی رسید. پس از شکست محافظه کاران در انتخابات عمومی 1945 ، وی رهبر مخالفت شد. او در میان جنگ سرد در حال توسعه با اتحاد جماهیر شوروی ، علناً درباره "پرده آهنین" نفوذ شوروی در اروپا هشدار داد و اتحاد اروپا را ارتقا داد. در سال 1951 مجدداً به عنوان نخست وزیر انتخاب شد ، دوره دوم وی مشغول امور خارجه ، به ویژه روابط انگلیس و آمریکا بود و علی رغم استعمار مداوم ، حفظ امپراتوری انگلیس. در داخل کشور ، دولت وی بر خانه سازی تأکید کرد و سلاح هسته ای تولید کرد. با کاهش سلامتی ، چرچیل در سال 1955 از نخست وزیری استعفا داد ، اگرچه تا سال 1964 نماینده مجلس بود. پس از مرگ در سال 1965 ، مراسم تشییع جنازه دولتی به او داده شد.

 

چرچیل که به طور گسترده یکی از برجسته ترین چهره های قرن 20 شناخته می شود ، همچنان در انگلیس و جهان غربی محبوب است ، جایی که او به عنوان یک رهبر پیروز جنگ شناخته می شود که نقش مهمی در دفاع از لیبرال دموکراسی اروپا در برابر گسترش فاشیسم بازی می کند. همچنین به عنوان یک مصلح اجتماعی و نویسنده مورد ستایش قرار گرفت ، از جمله جوایز بسیار وی جایزه نوبل ادبیات بود. برعکس ، او به دلیل برخی از وقایع جنگ ، به ویژه بمب گذاری در سال 1945 درسدن ، و به دلیل نظرات و اظهارات امپریالیستی در مورد نژاد مورد انتقاد قرار گرفته است.